Clomazone is een "bleek"-herbicide dat voornamelijk vóór opkomst wordt gebruikt. In de plant wordt het omgezet in 5-ketoclomazone , dat DXS (1-deoxy-D-xylulose-5-fosfaatsynthase) remt – het eerste, snelheidsbeperkende enzym van de MEP/DOXP-isopreenroute in de chloroplast. Deze route produceert carotenoïden (de "zonnebrandcrème" die chlorofyl beschermt). Wanneer carotenoïden afnemen, oxideert chlorofyl: nieuwe bladeren worden bleek/wit, de groei stagneert en zaailingen sterven af . HRAC/WSSA classificeert clomazone als Groep 13 (DXS-remmers) .
Pro-herbicide: De ouder clomazone is zwak actief; het metabolisme van de plant oxideert het tot 5-ketoclomazone , de vorm die bindt en remtDXS .
Stroomopwaartse blokkade: Omdat DXS de eerste stap is in het MEP-pad, zorgt de remming ervoor dat meerdere isoprenoïden in chloroplasten worden uitgehongerd, met name carotenoïden .
Zichtbare gevolgen: Zonder carotenoïden kan chlorofyl geen licht verwerken. Eerst verbleken nieuwe weefsels (groeipunten, ontvouwende bladeren), daarna verslechtert de groei en stort de plant in.
Bleekverschijnselen kunnen op elkaar lijken, maar de doelen zijn verschillend:
Clomazone = Groep 13 (DXS) — zeer stroomopwaarts in het pad.
HPPD-remmers = Groep 27 — blokkeren de homogentisaat/tyrosine-tak stroomafwaarts.
PDS-remmers = Groep 12 — blokkeren fytoeendesaturase verderop in de carotenoïde tak.
Conclusie: zelfde uiterlijk, ander slot . Correcte groepering is belangrijk voor rotatie en diagnostiek.
Metabolische selectiviteit: Tolerante gewassen ontgiften/splitsen clomazone sneller in laagactieve metabolieten; gevoelige onkruiden doen dat niet.
Formuleringsvoortgang: Micro-encapsulatie/formuleringen met een lage vluchtigheid verminderen dampverplaatsing en ‘spookwitverkleuring’ op naburige gewassen.
Fysiologie: Jonge weefsels vormen de belangrijkste doelen. Plaatsing in de zaadzone beschermt de gewassen wanneer de etiketten worden gevolgd.
Opname en beweging: voornamelijk opname door de wortels met een opwaartse beweging over korte afstanden, vandaar de kenmerkende verbleking van nieuwe bladeren .
Beste gebruiksperiode: Voor opkomst / voor het planten ingepast in de biologie: creëer een beschermende laag waar onkruid kan kiemen.
Bodem en vocht: De bodemtextuur, organische stof en vochtigheid beïnvloeden de stabiliteit en persistentie van de behandelde laag. Volg de aanwijzingen op het etiket voor uw omstandigheden.
Typisch : Nieuwe bladeren verliezen hun groene kleur → worden bleek → worden wit , vaak beginnend bij de punten/randen; planten worden slechter door groei bij een hogere blootstelling.
Onderscheid van andere oorzaken : vergelijk de geschiedenis (wat en wanneer werd toegepast)
Risicoprofiel: DXS is een multi-cofactor, snelheidsbeperkend enzym; resistentie ontwikkelt zich doorgaans langzamer dan bij post-emergente chemie op één plaats, maar kan nog steeds ontstaan (verhoogd metabolisme, doelveranderingen) bij intensief, herhaald gebruik.
Programmaontwerp: Roteer Groep 13 met verschillende MOA-groepen (bijv. 27/12/5/15, indien de labels dit toestaan), meng met partners indien toegestaan en combineer met niet-chemische tactieken (zaaibedvoorbereiding, afdekking, rijafsluiting, tijdige mechanische bestrijding).
Mensen: Clomazone-producten zijn vaak suspensieconcentraten of microcapsules; beheers stof/aerosol tijdens het mengen/laden, draag basis-PBM (handschoenen, lange mouwen, oogbescherming; ademhalingsmasker indien stoffig) en volg deREI .
Milieu: Houd rekening met wind, temperatuur en buffers om te voorkomen dat damp/afstroming op gevoelige gewassen terechtkomt. Spoel apparatuur nooit af in afvoeren/waterwegen.
Registraties: Houd gegevens over het blok, de bodemgesteldheid, de plantdiepte, de formulering, het weer en partnerproducten bij in uw logboek voor controles en probleemoplossing.
Hier staan geen tarieven vermeld: Volg altijd het geregistreerde etiket en de lokale regelgeving voor tarieven, intervallen en toegestaan gebruik.
Basislijn vóór opkomst: Nadat u het zaad hebt geplant en afgedekt, bepaalt u de behandelde grondband conform het etiket. Zorg ervoor dat de vochtigheid in de zaadzone constant blijft, zodat de plant gelijkmatig wordt opgenomen.
Plaats scenario's (alleen indien gelabeld): Kies formuleringen met een lage vluchtigheid en krappe weersperioden; beheer de windafwaartse grenzen in de buurt van gevoelige gewassen.
Buren en kassen: wees voorzichtig met bladgroenten, komkommerachtigen, tabak en andere gevoelige planten. Stem de toepassing af op de wind en de temperatuur om te voorkomen dat er ongewenste witvlekken ontstaan.
Verbrandt clomazone bladeren?
Geen verbranding. Het put carotenoïden uit , waardoor chlorofyl foto-oxideert – wat gezien wordt als bleken , niet als necrotische verbranding.
Is dit hetzelfde als HPPD-herbiciden?
Nee. Gelijksoortige look, ander doelwit . Clomazone is groep 13 (DXS) ; HPPD's zijn groep 27 .
Hoe voorkom ik schade aan de oogst?
Gebruik gelabelde gewassen/tijdstippen, selecteer formuleringen met een lage vluchtigheid , beheer de zaaddiepte en de behandelde laag , vermijd hete, heldere uren en scheid van oliën/zwavel waar dat wordt aangeraden.
Hoe vertraag ik weerstand?
Roteer MOA-groepen, meng met partners die niet tot Groep 13 behoren indien toegestaan en integreer culturele/mechanische controles.
Waarom wordt de voorkeur gegeven aan pre-emergence?
Omdat clomazone zich richt op nieuw weefsel
Waardepropositie: Upstream DXS-remming biedt een sterke preventieve bestrijding met duidelijke, zichtbare diagnostiek (bleken), ideaal voor onkruidprogramma's vóór opkomst .
Risicobeheersing: Moderne microcapsules beperken dampverplaatsing. In combinatie met grens-/weerscontroles en nalevingsintervallen worden buren en gewassen beschermd.
Programma fit: Positioneer clomazone als pre-base , roteer de MOA en documenteer beslissingen. Zo houdt u de prestaties hoog en het risico laag gedurende vele seizoenen.